Ik heb eigenlijk de pest aan schrijven, maar ik weet niet hoe ik anders mijn pesthumeur moet kanaliseren. Aan lezen heb ik ook de pest, maar het doodt tenminste de tijd voordat het late journaal begint. Ook heb ik er de pest aan als mensen mijn stukjes lezen, want ik schrijf puur als therapie.
O ja, en die in cellofaan verpakte ontbijtkoek die ik meekrijg naar mijn werk, wat heb ik daar toch gigantisch de pest aan! Ik heb een pesthekel aan deze hele planeet. Dat is begonnen toen ik klein was, want vroeger op school werd ik altijd alleen maar gepest. En waar ik helemaal de pest aan heb, is om overal steeds maar de pest aan te hebben!
Och, toch … Zielepeut of is het zielenpeut? Zie link: https://onzetaal.nl/taaladvies/zielepiet-zielenpiet/
Toch zie je het licht van de tegenwoordige tijd. Mooi toch?
@Cesar: ik hoop dat je roos niet in cellofaan zit…
En sterkte met de verwerking van een verpest leven.
@Levja @Lisette. Jullie snappen vast wel dat ik de pest heb aan reacties. En inderdaad Lisette, je kunt geen roos kopen of er zit cellofaan omheen; ik vraag me af welke pestkop dat ooit heeft bedacht…
@ Cesar: Mijn moeder zaliger zei altijd als ik een boos gezicht trok: ‘Pluk een roos, zet ‘m op je hoed, dan ben je morgen weer goed.”
Overigens kun je op de markt en in bloemenwinkels nog steeds een roos kopen zonder cellofaan eromheen. Ik vraag trouwens altijd of ze mijn bloemen in papier willen inpakken. Vanwege het kappen van bomen ook niet echt top, daarom gebruik ik het papier weer als ik bijvoorbeeld iemand een boek cadeau geef. Ik heb een fijne bloemist in de buurt met prachtig groen papier die als het ware de bloemen een jasje of een jurkje aandoet. Vaak wordt het complet versierd met een mooie strik. Een kaartje met een bloemrijke tekst maakt het af.
Zo, toch een 120 woorden stukje geschreven. LOL