Aan de grond genageld staar ik naar de vloer die glinstert van de glassplinters en zoetigheid. Nog trillend van schrik raap ik de glasscherven bij elkaar. Het knispert onder mijn schoenen, het prikt in mijn handen. Het steekt door de vuilniszak heen en zo kan ik weer opnieuw beginnen. Vermoeid zak ik op de grond. Nu is mijn nette zwarte broek opeens bling-bling. Ik schiet in de lach. Zie mij daar zo zitten!
Na het stofzuigen van de keuken zie ik nog een stuk glas liggen en grijp er voorzichtig naar. Verrast maak ik een propje van het cellofaan dat tussen de plakjes kaas zat. De lunch staat klaar op het aanrecht. Er moet alleen nog suiker in de thee.
Herkenbaar, Lousjekoesje, een stukje glas denken te zien liggen dat cellofaan blijkt te zijn.
Je nam me mee de keuken in. Mooie nuchtere laatste zin.
@Lousjekoesje. Hartelijk gefeliciteerd! Maar ik vraag me af waarom je als ‘Gastschrijver’ staat aangeduid, je hebt toch gewoon een account? Was je niet ingelogd misschien? Misschien kan Frank dat aanpassen. De naam van de winnaar mag gezien worden.
Gefeliciteerd.
Gefeliciteerd.
van harte Lousjekoesje.
@Lousjekoesje: wat een fijn stukje, veel niet gezegd, lekker spannend gehouden, en een gaaf, pragmatisch slot. Gefeliciteerd!
Nou, hartelijk dank! Dat is voor het eerst! Nooit gedacht dat ik een keer zou winnen. Ik ben inderdaad vergeten in te loggen.
@Lousjekoesje. Scherven brengen geluk; maar het is ook gewoon een interessant geschreven stuk. Gefeliciteerd.
Gefeliciteerd
Zal dat gastschrijver morgen even fixen