Schrijf mee!
« »

Mensen

Onwerkelijk

19 oktober 2018 | 120w | Berdien Blaak | 1

Dissociatie, de dagen dat er een ondoordringbare grens is tussen mij en het leven.
Alsof ik in een geluidsdichte plastic bol zit. Wind en weer, emoties van anderen, kleur en geur zijn zichtbaar maar bereiken me niet.
In mezelf is het dof en stil, geen contact en geen beweging.
Als ik dit op een betere dag aan de psychiater vertel hoor ik als het ware het cellofaan van deze gevangenis op de achtergrond knisperen.
Op mijn beste dagen lijkt het een herinnering aan een film over iemand anders. Een enge film van Hitchcock ofzoiets. Trage enge muziek, benauwende beelden. Handen duwen wanhopig tegen iets onzichtbaars dat meegeeft maar alles tegenhoudt. Ontsnappen is niet mogelijk.
Wat is werkelijkheid, wat is fictie?

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Berdien Blaak of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »