Op een avond lees ik wat over Vincent van Gogh. Hij bracht twee jaar van zijn leven in Parijs door. Waar hij kennismaakte met het impressionisme Ook weer vertrok omdat het hem te druk was. Vincent, niet de gelukkigste man, wel een soort revolutionair.
Zo kan ik nog wel doorschrijven. Een lijst met beroemdheden maken, die hier een tijdje rondzwierven. Of een beschrijving van de mooiste plekjes en meest frisse terrasjes. Het is allemaal al ergens beschreven. Nee, wat Parijs mij deze keer leert is dit:
‘Geniet’, zei menigeen, toen ik vertrok,
Van pracht en praal, dacht ik.
Maar al wandelend
tussen versteend verdriet,
bedenk ik, dat het
de aankomst niet,
maar de reis zelf is,
die leven boeiend maakt.
@arjan: je bent een veelzijdig woordkunstenaar, ik ben dol op de bewogenheid in al je teksten.
@Arjan. Mooie serie!