Mooi geklede vrouwen wandelen in het zonnetje op hoge hakken wiebelend over het kiezelpad naar de trouwlocatie in het park. Het is de enig overgebleven buitenplaats van de buurt.
Heel wat huwelijken worden hier gesloten waarvan er volgens de statistieken ook vele weer ondanks mediation zullen worden ontbonden, ver voordat de dood voor een gedwongen scheiding zorgt.
Een kilometer verderop wordt de exodus naar de hemel met God als rechter door de zoveelste stoet voortgezet. Over het kiezelpad lopen stemmig geklede mensen. Een vrouw met een rollator zoekt haar weg na haar door de dood ontbonden huwelijk waar geen mediator aan te pas kwam.
In het park wordt het kersverse bruidspaar gefeliciteerd.
In de aula wordt een kersverse weduwe gecondoleerd.
@Han. Mooie zinnen in dit mooie stukje.
@Ewald. Dank je.
Een huwelijk ontbonden door mediators, of op ‘natuurlijke’ wijze door de dood…
@Han: misschien zou die tegenstelling beter uitkomen als je in de eerste alinea voor een scheidingstafereel in de rechtbank koos.
Maar dan heb je de tegenstelling van vreugde en verlies niet meer. En dat heeft ook wat.
@Nele. Ja, dat zou ook best hebben gekund. Dank je.
Altijd zullen vreugde en verdriet gelijktijdig aanwezig zijn
@José. Ja, dat is het leven…