Het is doorzichtig, maar zeker niet transparant. Een puntje van het cellofaan zit al een tijd los. Er is lucht bij gekomen: de inhoud is bedorven. Maar er wordt toch niet aan getornd. Niemand van zijn club durft het aan. Ze durven zelfs niet een verklede sprekende pop, zittend in een belachelijk hoge stoel, ergens in september aan het hoekje te laten trekken dat inmiddels een hele punt is geworden. Dat zou toch een uitstekende gelegenheid zijn.
Het gezichtsverlies brandt door de verpakking heen en is belangrijker dan de inhoud.
Als het cellofaan té los zit, is het de baas zelf die het eraf trekt. Weggooien is zonde, het past ondanks de afdruk dividend prima over de te verlagen vennootschapsbelasting.
@Han. Mooi gevonden openingszin. We moeten het nog even met Mark doen. Hoogstwaarschijnlijk vertrekt hij deze keer halverwege de rit richting Europa.
Mooie analyse @Han.
@Ewald, @Kees. Dank jullie wel.