Dit jaar is het me weer gebeurd. Er is keus genoeg, maar elke keer staan zij toch in mijn top drie. Terwijl ik me echt feministisch noem, en overtuigd voorstander van abortus, euthanasie en tegenwoordig ook voor het homohuwelijk.
(Al is dat laatste een burgelijke draai, ik ben ook wel bevattelijk -geworden- voor de bijbehorende symboliek en rituelen.)
En toch prijkt de Christen Unie behoorlijk bovenaan als ik de stemwijzer invul.
Ik moet toegeven dat de aantrekkingskracht begint bij hun frisse blik.
Letterlijk: het zijn van die blozende wangetjes types. Integriteit staat bij hen bovenaan. En het geloof wordt ook praktisch vertaald.
Wat jammer nou van hun opvattingen over leven en dood. Anders zou ik graag op hen willen stemmen.
@Lisette. Tja, je kunt niet alles hebben, denk ik dan maar (-; Al wel mooi dat je het graag zou willen..
Enneuh…feminisme en ChristenUnie hoeft elkaar niet te bijten hoor. Ben wel blij met mijn blijkbaar blozende wangetjes.
@Arjan: ah, een politieke ontdekking op 120 woorden…Vandaar dat ik je en jouw schrijfsel meteen mocht. Wat er niet inpaste, was de gave van het woord, die ik ook bij de CU-ers vind horen. Mooi, gemakkelijk, duidelijk: zo wordt er gesproken in die kringen. Herken je dat ook?
Wat dat betreft hoor je er dus ook echt bij.
ik vind vooral Carola Schouten die frisse uitstraling hebben, volgens mij is ze bijna te eerlijk voor de politiek en nog slim ook
Herkenbaar. Dat heb ik iedere keer weer voor als ik mag stemmen. Ik denk dat de democratie veel democratischer zou worden als we zouden mogen stemmen voor wetten in plaats van voor mensen en partijen.
@José: grappig dat je Carola Schouten noemt. In mijn thuisvariant van het stukje, die ik altijd verluchtig met foto’s, heb ik haar ook afgebeeld. Ik val zelf vooral voor Paul Blokhuis.
@Nele: ik wil ook graag mensen blijven zien in de politiek, al zitten ze dan soms bij de ‘verkeerde’ partij.