Schrijf mee!
« »

Fictie, Maatschappij, Mensen

Einddeclaratie

20 augustus 2018 | 120w | Han Maas | 6

Ooit ontvang je mijn declaratie. Onder de streep een getal in onbekende valuta. De balans van wat verloren is gegaan, de liefdevolle mensen die ik ben kwijtgeraakt en mijn zegeningen.
Mooie uren zijn niet in geld uit te drukken. Gepasseerde dagen zijn zo onzichtbaar vervaagd dat ze niet bij elkaar op te tellen zijn. Het enige wat je hoeft te doen is een bestand openen en het op je netvlies printen.
Ik heb nooit om je gevraagd. Je bent er. Ik ben er.
‘Eens gegeven blijft gegeven’ is jou onbekend. Wat heb je aan herinneringen als het mooie je wordt afgenomen.
Leven laat me leven. En ik zal altijd ‘ja’ zeggen op je vraag: ‘Het is ietsje meer. Mag dat?’

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »