In de gedachte-exodus van (ver)oordelende feministen, maar zeker ook mannen, marcheert een groep de wereld uit. Gekleed in bloemetjesjurken, een permanentje in het haar, de oudere exemplaren met een blauwe spoeling, verdwijnen huisvrouwen uit het wensbeeld van hen die tolerantie toch in woord, geschrift of cabaretvoorstelling uitdragen.
De onbezoldigde ‘gezinsmanagers’ uit gewenst vergane tijden die dag en nacht klaarstonden voor het hele gezin, ver voordat de term ‘twentyfourseven’ werd geïntroduceerd en ‘Eight Days a Week’ hun werk deden, zijn niet meer gewenst. Zeker niet als het Boekenweekessay met als thema ‘de moeder, de vrouw’, door een man met een migratieachtergrond wordt geschreven.
De zelftolerante ‘powervrouwen’ zullen ze uitzwaaien; misschien heeft Claudia de Breij nog wel een kamer voor ze vrij.
« Zo doen wij dat (niet)
Wat gezellig »
« Zo doen wij dat (niet) Wat gezellig »
Column, Cultuur, Maatschappij, Mensen
De moeder, de vrouw
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
5 reacties
Reageren
« Zo doen wij dat (niet) Wat gezellig »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Triage)
Recent
- Fundament
- Neotruttisme
- Verkiezels
- Zieke zielen
- Links, rechts of in het midden
- Cijfers en schrijvers – 6/6
- De Trichende Triageur
- Jeroen van Merwijk – kut of klote
- Vrijdag
- Cijfers en schrijvers – 5/6
@Han: leuk, zeker de link naar de tekst van Claudia de Breij
@Lisette. Dank je wel.
@Han: Heb je haar laatste voorstelling bijgewoond? Van Claudia de Breij bedoel ik dus.
@Levja. Ik heb een paar weken geleden een voorstelling van haar op tv gezien. Het begin vond ik zwak, maar uiteindelijk vond ik het een goede show. Haar liedjes vind ik sterk, maar ik ben niet echt een liefhebber van haar.
De schrijvers en schrijfsters gingen wel erg snel los op het thema. Wel een terecht punt is om vrouwelijke en mannelijke auteurs er bij te betrekken en op zijn minst niet handig om hier twee mannen op te zetten. Overigens benieuwd wat Isik en Siebelink ervan maken. En laten we overigens het voor de hele wereld unieke jaarlijkse boekenweekgeschenk blijven koesteren.