Met twee agenten in zijn kielzog arriveerde een alweer kurkdroge Harm op de plaats waar de kano was omgeslagen.
‘Weet je zeker dat het hier was?’ Agent Van Wijk fronste bedenkelijk.
Harm speurde het water af. Er viel geen kano te bespeuren.
‘Ja, kijk, het gras is platgetreden precies op de plek waar ik mijn fiets had neergegooid.’
De twee agenten wierpen elkaar een veelbetekenende blik toe.
‘De kanoër is vast een onderwatertochtje gaan maken, op zoek naar de Peddelsnuitdraakvis,’ grapte Droevendaal. ‘Kom, we gaan.’
Maar Harm bleef staan. Alleen. Hij wist dat men hem ‘de dorpsgek’ noemde. Was hij echt gek? Vertwijfeld wreef hij over zijn kale bol. Maar toen zag hij het… zijn petje, drijvend op het water.
super
Ik ben benieuwd waar Sylvia op dit moment aan denkt…
Een goed verhaal, zeg!
Tof verhaal. En die peddel(snuitdraak)vis weet wat deze week.
Bedankt Miriam, Nele, Nel en Levja. Best spannend, zo’n drieluik of zal ik nog een vervolg schrijven?
@Irma goed verhaalâ¤ï¸ en daar is ‘onze’ vriend de PSDV-er ook?.
Haha, kostelijk, Irma! Leuk dat ons ‘goudvissie’ er ook weer aan te pas komt!
Dank Nancy en Ton, ook voor het lenen van het vissie uit jullie vijver ?
@Irma, ik had hem ook geleend van Ton. Het is gewoon een allemansvriendje?
@ Irma en Nancy; dat heeft-ie van zijn baasje
Haha @Ton, vast!
???