We maakten ruim een maand geleden kennis met elkaar. Iemand had hem meegenomen en me aan hem voorgesteld. Na deze eerste ontmoeting zocht ik hem nog eens op en er ontstond zo iets als vriendschap. Een lange tijd zagen we elkaar dagelijks en hij vertelde me, soms tot diep in de nacht, zijn verhalen. Hij omschreef plekken waarvan ik niet wist dat ze bestonden, liet me horen wat hij hoorde, liet me zien wat hij zag met alleen zijn woorden. Tot vandaag. Ons afscheid hing vanochtend al in de lucht. Ik bepaalde het moment. Mijn ogen lazen de laatste woorden, zagen de laatste punt. Sindsdien slenter ik door de straten van mijn stad. Alles is me vreemd. Ik ben ontheemd.
Vast een erg mooi boek. Jammer dat het uit is…
Verrassend goed stukje. Mooie ontknoping.
Heel mooi! En ik herken het zo: de leegte die dan overblijft…
Heel herkenbaar!
Spijtig dat de ontmoeting zo snel dor het afscheid is gevolgd.
Prachtig beschreven!