We bevinden ons in een oerwoud, nee jungle, nee rimboe, diep in de bushbush van een niet nader te noemen land in West-Afrika. Life. Wild life. Het stikt van de muggen maar dat nemen we voor lief. Het is de derde draaidag en we draaien nog net niet door.
‘Me Jane.’
‘Me Tarzan.’
‘Cut! Nee, nee, nee!’ Roept regisseur Ed Rijst Burroughs verbolgen naar Maureen O Suffie en Johnny Onwijsmuller. ‘Tarzan is geen boerenpummel, het is een intellectueel! Gewoon wijzen naar jezelf en dan je naam noemen. Is dat nu zo moeilijk?’
Boos slingeren Maureen en Johnny aan lianen weg van de filmset. Life en in lendedoekjes. Gesofisticeerd gestoffisticeerd. Op hun pik getrapt. Chimpansee Cheetah krijgt spontaan de slappe lach.
Ha ha, toeval of niet?
Eerder een gevalletje doorslingeren denk ik. ?
Had deze gisteren al ingezonden. ?
Hoi Mien! Ook jij een Tarzan-verhaal. Geen toeval natuurlijk, want die vent slingerde wat af.
Dit is een verhaal zoals jij wel vaker instuurt. Mooi thema, wat geforceerd uitgewerkt. Maar hier zijn de woordgrappen wel erg flauw.
Goed voor iedereen om te weten dat de originele ‘dialoog’ tussen Weissmuller en Sullivan was: ‘Me Tarzan. You Jane.’ Het zette de toon voor de hele film en alles wat daarna kwam.
@FrankE: De realiteit is meer bizar dan de fantasie in deze. Lees de volksencyclopedie er nog maar eens goed op na. In Burroughs visie werd Tarzan weldegelijk gezien als een intellectueel en zeer zeker niet als boerenpummel. ?
Grappig stukje Mien, ik heb erom moeten lachen en je weet een dag zonder lachen is….)
Inderdaad Marijcke, om met Frank van der Eem’s woorden te spreken:
âAAAAHUUHAA-AHAUHA-HAOOOOUUHAAA!â