Elke vrijdagavond gaan we naar het naburige dorp waar de zomerbraderie wordt gehouden. Winkeliers stallen hun waren uit. In kraampjes en op tafels. Daartussen de standwerkers die hun onslijtbare messensets en altijd voor glans zorgende autopoets verkopen.
Het hoogtepunt van de avond is de marmottenbaan. Een grote sjoelbak waarbij hindernissen een soort doolhof vormen. Als de marmot het goede gat inschiet, win je een krentenbrood. Elke ronde wordt er een andere marmot ingezet. Moeder geeft ons een gulden om lootjes te kopen. Zelf doet ze ook mee. Soms duurt het wel even voordat we de goede marmot hebben.
Maar we winnen altijd. En gaan steevast met het krentenbrood huiswaarts. Wij allemaal met een gevoel alsof we de loterij gewonnen hebben.
@Arjan: wat een mooi en liefdevol beschreven tijdsbeeld!
Mooie beschrijving.
Mooie schets van een zomerbraderie. (In Oost-Vlaanderen hebben ze nu ook boezembrood. https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2017/11/13/oost-vlaamse-bakkers-maken-boezembrood-om-borstkankeronderzoek-t/ )
Een liefdevol verhaal, Arjan.
Ontroerend.
@Lisette, Hekate, Nel en Levja en NeleDeDeyne. Het gekke is dat toen ik dit vannacht schreef misschien wel meer rouwde dan de afgelopen twee maanden bij elkaar. Waar een marmottenbaan al niet goed voor is. En NeleDedeyne : ik ga vanavond kijken. Dank!
Helemaal begrijpelijk Arjan. Rouw kent niet de tijd, zoals wij die kennen. Rouw pakt eigen momenten.
@Arjan. Mooi!
Hoi Arjan, ontroerend en mooi, zeker nu ik n.a.v. je reactie (en je site) de achtergrond ken.
ik wens je veel sterkte!
de marmot was op jullie hand