Even overweegt hij het vetertje op haar rug snoeihard te strikken – zoals ze hem ooit heeft gedaan – als ze glimlachend vraagt: ‘Wil jij mijn bloesje even vastmaken?’
Ze verlaat het grote huis, voelt nog steeds die oude, koude, maar rijke hand op haar rug.
‘Ik moet vanavond weg. Mijn vriendin voelt zich niet goed,’ heeft ze ‘s morgens gezegd.
Haar glimlach kan haar leugenachtige ogen niet verbergen… Hij weet waar ze heen gaat.
Aan de andere kant van de stad, waar mensen een ‘ tweede liefde’ zoeken, valt hij met vurige ogen vol passie in haar armen.
‘Eerdaags blijf ik voorgoed bij je. Ik zweer het,’ zegt ze als hij het vetertje weer heeft gestrikt.
Haar glimlach is een flinterdunne vermomming.
Eagles – Lying Eyes https://www.youtube.com/watch?v=5-NlR54PqLw
Er wordt wat vreemdgegaan, deze week. Zit er iets in de lucht of zo?
@Ewald. Ik denk dat een bekende schrijver op de site hieraan schuldig is. Ik noem geen namen!
Discreet als altijd!
Zeker, Ewald!
Heel passend bij de tekst van de song.
@Levja. Dank je!