Het autoraampje zoemt langzaam naar beneden.
Źo meneertje´ klinkt een stem buiten, ´u slingerde wel een beetje!´
Het lichaam dat buiten staat buigt en steekt zijn hoofd door het raam.
De pet komt eerst. Zeker 5 seconden is het stil als de pet naar de achterbank draait.
´Yo, hier zit ik´, roep ik joviaal.
De twee lege flessen Bokma naast me rollen zonder te breken tegen elkaar aan.
De agent kikt me niet begrijpend aan. ´Wie slingerde dan met de auto?´
´Dat was de auto zelf natuurlijk’ roep ik vrolijk terug, ´deze auto rijdt helemaaaaal zelf!´
´Hij slingerde omdat jij er voor sprong!´
Stilte.
´Gaaf toch, je kunt drinken wat je wil achterin, en no problemo´s met de politie, toch?´
@henksocrates. Goed bedacht! Mooi die knipoog tussen verleden en toekomst. Vraagje over de laatste zin: bestaat er echt een meervoudsvorm voor no-problemo?
ha arjan!
goeie vraag en ik heb eigenlijk geen idee. het leek me wel iets dat een aangeschoten/dronken iemand zou kunnen zeggen. dat is toch het leuke van schrijven. alles wat je verzint, kan. dank voor je reactie. leuk! gr. henk