“Ik heb het winnende lot uit de loterij,” zegt Marieke met een gelukkige lach terwijl ze Mirco door zijn haar kroelt.
“We doen toch helemaal niet mee met een loterij hoe wil je dan het winnende lot hebben?” Mirco snapt er niets van. “Je hebt toch niet ondanks onze afspraken een lot gekocht hé Mar?”
“Nee, zeker niet, maar toch heb ik al jaren het winnende lot,” lacht Marieke en geeft Mirco een kus op zijn voorhoofd. “Nog drie weken en een dag dan ben ik 12 jaar getrouwd met het winnende lot.”
“Wat ben je toch lief, zegt Mirco terwijl hij zijn vrouw een liefkozend tikje geeft.
“Jij bent lief,” reageert Marieke die nooit goed tegen complimenten kan blozend.
Wat een lieve 120w: loterij wordt blozerij;-)
@Alice bedankt voor je reactie. Misschien schrijf ik deze week nog wel een ander verhaaltje met je laatste stukje als titel als dat tenminste mag van je.
Leuk gevonden. Wat ik me wel afvraag. Waren ze nu wel of niet al getrouwd? De suggestie wordt gewekt dat ze over drie weken trouwen. In het laatste geval zou ik er voor kiezen om van ’terwijl hij zijn vrouw’, liefste te maken.
Daar ga ik van blozen Miriam :-). Van mij mag je hoor!
Bedankt voor je feedback @Mien, ik was met mijn hoofd sneller dan mijn vingers blijkbaar, bedoeling is dat ze bijna 12 jaar getrouwd zijn. Heb het aangepast.
@Alice, hoezo ga je daarvan blozen dan, ik vind het echt een toptitel “loterij wordt blozerij.”
Lief.
mooi Miriam!