Schrijf mee!
« »

Fictie

De laatste stuurman

1 mei 2017 | 120w | Berdien Blaak | 3

Mijn vriend Noach en ik zijn de oudste transportondernemers in de geschiedenis.
Hij deed de levende have, is er na die dramatische aanvaring met een berg echter geheel mee uitgeschejen.
Ik doe ondergronds de laatste oversteek met de dooien.
Hermes gilt: “Charon, ik heb er weer een stapel!” en helpt me om het cruiseschip vol te leggen.
Wat ze allemaal niet verzonnen hebben als betaling in de loop der millenia. Het mooist zijn de muntjes, opgepoetst en al, je pakt ze zo van de ogen af. Hermes krijgt altijd zijn deel.
Styx over, lossen, terugvaren en opnieuw. Het gaat maar door.
Ze maken hele verhalen over me, maar ik ben ondanks de bekendheid een eenvoudige varensgast gebleven.
Gewoon, de dooievaar.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Berdien Blaak of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »