‘Man, ik doe gewoon effies boodschappen voor Annie van de hoek bij de Westermarkt, weet je wel, je kent haar toch, dat wijfie met die grijze knot op haar ouwe koppie, met dat blauwe rollatertje van de tweedehands winkel. Die wieltjes piepen net zo als zij ademt. Kijk, het is gewoon modern okketaaien wat ik doe, me opa deed dat vroeger ook, het zit gewoon in mijn familie, weet je. Die pincode staat op een brieffie in haar roze brillenkokertje en dat pinpassie legt onder het pluche kleedje.’
‘Toch is het een rotstreek van je, je jat van haar, hufter.’
‘Welnee joh, ik neem altijd een bossie bonjedempers mee van de markt dus te klagen heb Annie niet, echt niet.’
Recente reacties