Door dit soort blikken, weet Wouter, zijn oorlogen ontstaan. Hier stoppen rede en logica. Hier komt alles samen. Veronique zien en door haar gezien worden, verbindt op een onnavolgbare wijze. Het risico op aan te richten verdriet wordt niet zozeer aan de kant geschoven, maar telt gewoon niet mee. Alsof hij tegen zijn longen zegt dat ze moeten stoppen zich te vullen met lucht. Of een zonnestraal probeert te vangen.
Begrip en vergeving van Margreeth, zijn eigen vrouw. Alsof dat ooit genoeg zou zijn. Nooit wil Wouter begrijpen wat er op die koude dag in maart gebeurde. Vergeving is een mooie term. In de theologie, eventueel in de psychologie. Maar waarom vergeving voor iets dat hij zichzelf niet eens vergeeft?
« Aan handen en voeten gebonden(6)
Aan handen en voeten gebonden(8) »
« Aan handen en voeten gebonden(6) Aan handen en voeten gebonden(8) »
Liefde, Maatschappij, Mensen
Aan handen en voeten gebonden(7)
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van arjan van essen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« Aan handen en voeten gebonden(6) Aan handen en voeten gebonden(8) »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fris)
Reacties
- Han Maas: @José. Raak stuk hoor!
- José van Rosmalen: dank voor de reacties, @Han, heb het stukje aangepast, was een beetje in haast geschreven.
- Nel Goudriaan: Geweldig!
- Lisette: @Odilia: leuk, helemaal voor te stellen. Juist niet doen wat er gevraagd wordt, omdat het voor je...
- Han Maas: @Mechtilde. Heerlijk nostalgisch! Elk van ons kinderen – Ieder/elk van ons of ieder/elk kind
- Han Maas: @Cora. Raak stukje. Ik vind het eind minder. Hoe lang – Hoelang
- Cora Leek: @Odilia, leuke wending!
- Han Maas: @José. Arme Rutte… er in lezen – erin lezen Dat kreeg ik met de paplepel mee is een...
- Han Maas: @José. Leuk stukje!
- Cora Leek: @Mechtilde, heerlijk, die zorgzaamheid. In die vorm komt die nooit meer terug.
- Cora Leek: @Jose: hulde voor je stukje. Hartje verdiend.
- Lisette: @Jose: mooi, zoet sfeerplaatje van jou en je moeder!
- Han Maas: @Lisette. Leuk dat het je opvalt. Dank je.
- Lisette: @Han: wat een gouden zin: “Niet alle ellende levert een traan op”!
- Lisette: @Joop: ja, dat vond en vind ik altijd lekker!
Recent
- Capsules met liefde
- Vraaggesprek
- Nostalgie
- Het levertraandebat
- De glimlach van Rutte
- Een hapje maar
- slikken of stikken
- Hitler met een emmer op zijn hoofd
- Sombere maandag
- Verandering van spijs
En dan weer, hup, een dreigende concreetheid inbouwen…