Schrijf mee!
« »

Liefde, Maatschappij, Mensen

Aan handen en voeten gebonden(4)

12 mei 2017 | 120w | arjan van essen | 3

Zeventien jaar zou ze nu geweest zijn. Alleen de eerste zes jaar hebben ze samen meegemaakt. Zij ging alleen de weg aan de andere kant van de dood. Margreeth en hij aan deze kant. Ook alleen. Al bleven ze samen.
De woede van Margreeth begreep hij. Al trof hem in juridische zin geen schuld. Zij wist heel goed dat hij moreel gezien verantwoordelijk was. Eigenlijk voelde die woede wel goed. Ook toen die na jaren overging in een soort van boosheid. Hij kon zich wentelen in die boosheid. Als in een cocon. Het voelde wel juist. Hij kon zich bewegen in die afgemeten ruimte. Die ruimte vol laten lopen met spijt. Met schuld. Soms met verzet. Daar lagen keuzes in.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van arjan van essen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

8 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »