Mijn huisgenoten vonden hem maar eng. Mij trok hij juist aan. Soms lag hij al op het strand, door een behulpzame toerist uit het water gehaald. Vaak lag er dan nog een kwak zand bovenop. Maar als ik geluk had, vond ik hem nog deinend in de zee.
Er werd gezegd dat hij in de branding ook al uitgedoofd was. Ik wist niet hoe ik dat kon zien.
Ik vond hem prachtig, omhuld in helderblauwe gelei. Zijn baard als een strookje versiering mee laten zwieren.
Onze bewondering was niet wederzijds, kennelijk. Toen ik uit het water liep, werd ik vies gestoken. Door hem of een van zijn verwanten. Ik voelde me echt even ziek van het gif. Wat een kwal!
Buitengewoon origineel. En ik deel de liefde voor de zee. Met kwal en al!
@Levja, met dank!
Kwallen zijn prachtig in de zee! Leuk verhaaltje, Lisette.
@Marlies, helemaal mee eens dus!
Ja, leuk! Ik kon wel raden waar het over ging, maar had het pas bij het tweede gokje goed. Ik hou van alles wat blauw is, maar niet van iets dat steekt of zelfs je ziek maakt.
@Lousjekoesje, ben natuurlijk wel benieuwd naar je eerste gokje!
Mooie titel. Mooi verhaal. Pretty in blue. ?
@ Mien, something old, something new, something borrowed,something blue…
Oh … was de kwal getrouwd? ?
Heel mooi van sfeer, Lisette.
En schijn bedriegt, dat blijkt maar weer.
Toch zelden zo’n mooie beschrijving van een kwal gelezen.
leuk dat dubbelzinnige gebruik van kwal
Ha José, ja hè, en het leuke is dat ik nog niet weet dat ik dat ga gebruiken, als ik begin met schrijven.
@Nel, dank vor je compliment. Ja, ik heb hem echt precies zo gezien in de Corsicaanse zee, deze zomer.
Lisette, schrijven is een creatief proces, sommige dingen vallen je ineens in
@José, het is the flow, en dat volgen, voelt als surfen!
heb genoten van je verhaal
@Mattie, en bedankt, ik heb het graag geschreven!