Schrijf mee!
« »

Column, Communicatie, Natuur

Zeeliefde

1 september 2016 | 120w | Lisette | 8

Mijn huisgenoten vonden hem maar eng. Mij trok hij juist aan. Soms lag hij al op het strand, door een behulpzame toerist uit het water gehaald. Vaak lag er dan nog een kwak zand bovenop. Maar als ik geluk had, vond ik hem nog deinend in de zee.

Er werd gezegd dat hij in de branding ook al uitgedoofd was. Ik wist niet hoe ik dat kon zien.
Ik vond hem prachtig, omhuld in helderblauwe gelei. Zijn baard als een strookje versiering mee laten zwieren.

Onze bewondering was niet wederzijds, kennelijk. Toen ik uit het water liep, werd ik vies gestoken. Door hem of een van zijn verwanten. Ik voelde me echt even ziek van het gif. Wat een kwal!

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

17 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »