Schrijf mee!
« »

Column, Maatschappij

Verloren goederen

6 december 2016 | 120w | Lisette | 4

Vrij snel vind ik de fiets van mijn dochter in de fietsenstalling bij het station. Ze heeft hem daar laten overnachten, en gevraagd of ik hem wil ophalen. Zij is met bus, trein en vliegtuig naar Spanje vertrokken.
Naast de stalling staat een kleine vrachtwagen van het fietsendepot, volgeladen met overjarige fietsen.

Ooit ben ik mijn meest dierbare fiets kwijt geraakt. Gestolen natuurlijk. Hij was nog van mijn moeder geweest, en was ouder dan ikzelf toentertijd. Ik heb hem nooit meer teruggezien, maar wel vaak over gedroomd.

Ik ben inmiddels gehard geraakt, er zijn inmiddels al veel fietsen verdwenen uit ons huishouden. Het went bijna.
Maar het blijft raar om te zien, een wagen vol fietsen die niemand kennelijk mist.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Lisette of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »