Weer twee mannen die een teamgenoot naaien, enkel en alleen omdat ze een vrouw is, dacht ik toen ik het artikel langs zag komen.
Iemand diepte een stokoud interview op, uit de stoffige Hollywood-film-depots, over de walgelijke werkwijze van regisseur Bertolucci en Marlon Brando en Maria Schneider die geen actrice mocht zijn op het moment suprême van de boterscène.
‘Ze wilden een pure reactie toen ze haar verkrachtten. Het moest zo echt mogelijk zijn.’
In de schrijverswereld bestaan er ook typen met zulke methodieken.
Net zoals Maria wilden ‘ze’ ook een ‘pure reactie’ van mij. Anders dan Maria ben ik niet van plan om aan drugs te gaan doen en om vroeg te gaan sterven. Daar zijn nu rode-neuzen-acties voor.
@Nele, zeker afschuwelijk. Geen enkele twijfel over. Je benoemt vervolgens de schrijverswereld. Is het niet een wereldwijd probleem en niet per se beroepsgroep gerelateerd?
@Nele. Afschuwelijk dat dit gebeurd is en nog gebeurt. Waar dan ook.
Anders dan haar moet m.i. zijn: anders dan zij.
@Han: aangepast. (Zij.) Bedankt.
@Ewald: het is zeer zeker een wereldwijd probleem en niet per se beroepsgerelateerd. Maar er staat ‘column’ boven. Ik dacht dat columns persoonlijk mochten zijn?
En ja hoor: ik heb mijn cyberkrokodil via discrete weg een rode neus aangeboden, maar tot nu toe heeft zij ze nog niet opgezet. Lol.
Marlon Brandon en Bertolucci zijn pioniers in method acting. Iedere verkrachtingsscène is een verschrikkelijke act tegen de mensheid in al zijn drift en rauwheid, ongeacht de sexe. In film en schrift wordt dit open en bloot getoond. Tot het gruwelijke toe. Van ‘Irreversible’, tot ‘The accused’ tot ‘De 120 dagen van Sodom’, het blijft gruwelen en verwerpelijk. De werkelijkheid is nog meer bizar en gruwelijk dan de fantasie. Daarom moet dit aan het daglicht getoond en daarmee verworpen worden. Grenzen zijn overschreden in method acting. Maria wist waar ze aan begon in de film met deze regisseur. Ook op haar 19e. Maar het is wel een discutabele grens. Maria is niet letterlijk verkracht maar wel figuurlijk. Een triest offer.
Wat ik me meen te herinneren, werd de film destijds verboden. Werden ware verkrachtingen dat maar.
@Levja: in mijn ogen gaat het hier wel over een ‘ware verkrachting’ – zie mijn eerste zin – , maar daar zullen wel weer verschillende meningen over zijn.
@Mien: volgens mij wist ze niet waar ze aan begon, – zie weer mijn eerste zin – en misschien wisten Bertolucci en Marlon Brando dat zelf ook niet.
Een verkrachtingsscène is in ieder geval geen seksscène. Als acteurs en actrices met het duidelijk stellen van deze termen daarmee nu sterker in hun schoenen staan is de walgelijke vertoning misschien nog voor iets goed geweest.
Met je laatste opmerking ben ik het eens Nele.
Nochtans : “Wat is het leven simpel als je Marlon Brando heet!”
Heel mooi!
Triest ?
goed om dit aan de orde te stellen