De schuttingen staan al klaar. Morgenavond is alles een zandhoop.
De leegte wordt een woestijn van herinneringen.
‘Wil je dit nog bewaren?’ vraag ik aan mijn zuster.
‘Ja, doe maar.’
Het stenen eendje, het engeltje… Ongelofelijk, alweer meer dan tien jaar geleden. Vak B, nummer 114. Keurig door mijn zuster onderhouden. Plant na plant door de konijnen opgevreten. Dan maar weer nieuwe geplant. ‘Ach, laat ze toch lekker eten…’ hoorden we onze moeder – een dierenliefhebster – zeggen. We lachten bij de gedachte; want lachen moet doorgaan.
Dan de brief met de einddatum die het definitieve wel heel definitief maakt: het graf wordt eerdaags geruimd.
Nog één keer omkijken. Machines graven morgen in die enge grond en wij in onze mooie herinneringen.
« Klaarheid
Verlangen »
« Klaarheid Verlangen »
Fictie, Liefde, Maatschappij, Mensen
Vak B nummer 114
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
12 reacties
Reageren
« Klaarheid Verlangen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Marokijn)
Reacties
- Han Maas: @Berdien. Eigenlijk zou iedereen moeten leren reanimeren.
- Han Maas: @Berdien. Zeg dat wel!
- Han Maas: @Ewald. Zo wordt het nog een bekakte omroep.
- Han Maas: @Ewald. Die ken ik niet.
- Ewald Hagedorn: @Han. Het knikkerparadijs … Ik moest meteen denken aan het Pauperparadijs, van Suzanna Jansen....
- Ewald Hagedorn: @Berdien. Bijzonder!
- Berdien Blaak: Ewald: ik vind reanimeren nog intiemer dan dat andere. Je raakt de kern van het bestaan van de...
- Ewald Hagedorn: @Berdien. Dit jaar heb ik 25 dagen in het ziekenhuis gelegen. Veel respect en bewondering voor het...
- Ewald Hagedorn: @Berdien. Heel veel muur heb ik niet, voornamelijk kunststof deuren met glas. Wel is het balkon acht...
- Berdien Blaak: Ewald: een hangzak met kruiden aan de muur?
- Ewald Hagedorn: @Berdien. Zo’n tuintje zou ik ook graag willen. Ik beperk me u tot tomaten op het balkon. En...
- Ewald Hagedorn: @Berdien. Helaas is poëzie binnen ons taalonderwijs nog altijd een ondergeschoven kindje, in...
- Berdien Blaak: Ewald: mooi vervolg op de oorspronkelijke gedichtsregel. Vasalis blijft boeien.
- Berdien Blaak: Han: een mislukt scheppingsproduct.
- Berdien Blaak: Cesar: dit stukje is in 25613 geschreven. Het Nederlands was twee eeuwen voordien met behulp van een...
Recent
- Het spel en het knikkerparadijs
- Overleg bij omroep Max
- Broos bestaan
- Het lijkt anders
- Het jaar rond
- De laatste reis
- Zoo
- “Stellig gezien Panda”
- Inzicht
- Tussen xtc-stal en lachgaspatronenkraam
Een gevoelig stukje met een prachtige slotzin.
@Marlies. Dank je zeer!
Ontroerend mooi.
@Levja. Dank je wel!
@Han: Zo herkenbaar en zo mooi.
Han, je gevoelige snaar eerlijk en subtiel verwoord, zonder sentimenteel te worden.
@Levja. @Ewald. Het is fictie die over een paar maanden non-fictie wordt. Dan volgt er onherroepelijk een bericht van ruiming. (Wat een rot woord!)
Dank voor jullie aardige reacties.
Ja @Han = Is echt een rotwoord. (weet niet eens of het aan elkaar is of los, maar ik voel met je mee)
@Levja. Het staat niet in het Groene Boekje. Vaak wordt een versterking wel aan elkaar geschreven. Bijv. ‘klotestreek’ of rotwijf (nee, ik scheld je niet uit). Ik doe al zeker tien jaar een zelfstudie Nederlands. Aan elkaar of los is lastig, vooral als het betekenis afhankelijk los en dan weer aan elkaar wordt geschreven. Veel opzoeken!
Zoek en gij zult vinden @Han
@Levja. Zoek lang en gij wordt moe.
Op de koop toe