De schuttingen staan al klaar. Morgenavond is alles een zandhoop.
De leegte wordt een woestijn van herinneringen.
‘Wil je dit nog bewaren?’ vraag ik aan mijn zuster.
‘Ja, doe maar.’
Het stenen eendje, het engeltje… Ongelofelijk, alweer meer dan tien jaar geleden. Vak B, nummer 114. Keurig door mijn zuster onderhouden. Plant na plant door de konijnen opgevreten. Dan maar weer nieuwe geplant. ‘Ach, laat ze toch lekker eten…’ hoorden we onze moeder – een dierenliefhebster – zeggen. We lachten bij de gedachte; want lachen moet doorgaan.
Dan de brief met de einddatum die het definitieve wel heel definitief maakt: het graf wordt eerdaags geruimd.
Nog één keer omkijken. Machines graven morgen in die enge grond en wij in onze mooie herinneringen.
« Klaarheid
Verlangen »
« Klaarheid Verlangen »
Fictie, Liefde, Maatschappij, Mensen
Vak B nummer 114
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
12 reacties
Reageren
« Klaarheid Verlangen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Cellofaan)
Reacties
- Lisette: @Jessy: dank voor je gedeelde verbeelding
- Lisette: @keesleeuw: je doet het weer: mooie commentaren geven. Ik word helemaal blij van “Rituelen die...
- Jessy: Een stukje die tot mijn verbeelding spreekt..
- Jessy: Mooi stukje.
- Han Maas: @Ewald. Dank je wel.
- Hadeke: Je nam me mee de keuken in. Mooie nuchtere laatste zin.
- Ewald Hagedorn: Leuk stukje, Han!
- Levja: Zo, toch een 120 woorden stukje geschreven. LOL
- Levja: @ Cesar: Mijn moeder zaliger zei altijd als ik een boos gezicht trok: ‘Pluk een roos, zet ‘m op je...
- Cesar Noordewier: @Levja @Lisette. Jullie snappen vast wel dat ik de pest heb aan reacties. En inderdaad Lisette, je...
- Mien: Si, si! https://goo.gl/images/tAZpoj
- Han Maas: @Nele. Ach, wie weet…
- NeleDeDeyne: <3 Mooi. Een beetje jammer dat "dissociatie" altijd een beetje voorbehouden blijft voor de...
- NeleDeDeyne: Dit zou zomaar eens het verhaal van Anja en Henk (Nel Goudriaan) kunnen wezen. 🤓
- Ewald Hagedorn: Herkenbaar, Lousjekoesje, een stukje glas denken te zien liggen dat cellofaan blijkt te zijn.
Recent
- Daten
- Patent op leven…
- End dead calles for a butagasstelletje
- Het dunne velletje van Kees van Kooten
- Knetteren
- Verstikkende liefde
- Onwerkelijk
- Pluk een roos
- Ravage in de keuken
- De heer Vreeswijk en de ambachtelijke slagersvrouw
Een gevoelig stukje met een prachtige slotzin.
@Marlies. Dank je zeer!
Ontroerend mooi.
@Levja. Dank je wel!
@Han: Zo herkenbaar en zo mooi.
Han, je gevoelige snaar eerlijk en subtiel verwoord, zonder sentimenteel te worden.
@Levja. @Ewald. Het is fictie die over een paar maanden non-fictie wordt. Dan volgt er onherroepelijk een bericht van ruiming. (Wat een rot woord!)
Dank voor jullie aardige reacties.
Ja @Han = Is echt een rotwoord. (weet niet eens of het aan elkaar is of los, maar ik voel met je mee)
@Levja. Het staat niet in het Groene Boekje. Vaak wordt een versterking wel aan elkaar geschreven. Bijv. ‘klotestreek’ of rotwijf (nee, ik scheld je niet uit). Ik doe al zeker tien jaar een zelfstudie Nederlands. Aan elkaar of los is lastig, vooral als het betekenis afhankelijk los en dan weer aan elkaar wordt geschreven. Veel opzoeken!
Zoek en gij zult vinden @Han
@Levja. Zoek lang en gij wordt moe.
Op de koop toe