Het is de winterkou die aan mijn huid plakt
terwijl het slechts herfst is
hoofden die zich behaaglijk laten wegzakken in die kragen en zachte sjaals
en ondertussen wolkjes blazen langs koele lippen
Er speelt een gesprek vanonder de mutsen naast mij
haast onzichtbaar maar niet te missen
Ik krijg geen hoogte van het timbre
maar mijn buik wordt koud
zo graag zou ik willen zeggen doe het niet en laat het
niets kan waard zijn wat je bijna wilt gaan doen
Niemand die mij hoort vanuit mijn eigen warme stoflaag
In de bijna winter gaan mensen ook uit elkaar
Om daarna het verkeerde uitkleden
ontzettend goed toe te passen
Het is zo koud deze herfstdag
Heb je lief warm
Mooi geschreven.
Hoewel ik even moest wennen aan de vorm, pakt het me in dit uit.
Ik vind het erg mooi.
Hartje!
Vraag me alleen af wanneer er volgens jou een hoofdletter geplaatst moet worden en wanneer niet. Ik zou ze op plekken verwachten waar ze niet staan en omgekeerd. Of helemaal geen hoofdletters plaatsen?