Dat poezenvoetjes geluidloos kunnen sluipen is mijn kater onbekend. Liggend in mijn warme bad volg ik zijn wandeling van mand tot badrand moeiteloos. Ik heb mijn ogen gesloten en hoor aan de veranderende klank dat parket is overgegaan in tegelvloer.
‘Mrrr-re, mrieuw’, zegt hij met een piepstem die doet denken aan de kitten die hij was. Ik open mijn ogen en kijk recht in de knipoog van zeven kilo kat. Ik knipoog rustig terug. Want zo doen wij dat, onderling.
In verlegenheid gebracht door zijn eigen onbescheidenheid gaapt hij nog maar even en begint terloops te likken aan zijn vacht. Ik weet genoeg.
‘Vers water graag’, bestelt hij. Met slechts een knipoog, een gaap en een blik op de kraan.
Zeven kilo kat, dat is nogal wat!
@ewald Hmm… ja. Hij is enorm! Volgens de dierenarts zou bij zijn formaat 6 kilo een gezond gewicht zijn; hij is dus behalve dik ook gewoon groot. Misschien vandaar ook dat gestamp van ‘m?
Mooi.Ik zie het voor me!
Dank @Marie!
@Simone. Je schrijft een leuk ‘filmpje’. De kat verdient een hart!
Geluidloos zou ik weglaten: dat is immers het kenmerk van sluipen.
Oei… voor op 119w dan misschien;-)
Leuk. Zeven kilo kat en even zoveel levens. Heeft ie ook wel nodig met dat gewicht. Kraan heel natuurlijk verwerkt. Complimenten daarvoor.
Dank je Mien! Hij is van een soort dat ook wel groot hoort maar een beetje overgewicht heeft ‘ie zeker. Op deze manier is er wel veel kat om van te houden;-)
Een aaibare en vooral spitsvondige invulling van het schrijfthema
Dank je @Levja!
Méér dan een knipoog waard! Mooi.