Het is weer Weberweer. Ik rook het direct vanavond, bij het fietsen door de wijk. De geur van houtskool en half verbrand vlees trok tussen de tien-onder-een-kapwoningen door, om opgesnoven te worden door de ongenodigden, passanten met eetpech.
Zeker bij het drukkende weer van vandaag, moet ik vaak terugdenken aan mijn verblijf in het diepe Zuiden van de Verenigde Staten. Het is al bijna dertig jaar geleden, maar nog ruik ik die heerlijke geur uit de barbecue op het houten terras; de porch. Zodra het even kon, bereidde mijn gastvader Henry daar onweerstaanbaar lekkere kippenpoten, ondertussen een biertje uit bevroren glas drinkend. Nog altijd weet ik niet uit welke ingrediënten zijn marinade bestond. Maar die kip. Zo lekker, zooo lekker!
Mooie herinnering. Sowieso een fantastische ervaring, zo’n gastgezin in het buitenland. Dat van mij zat in Costa Rica, ook alweer 22 jaar geleden. Je verhaaltje is daardoor misschien extra herkenbaar voor mij. Leuk. Hartje.
Goed stukje! Weberweer en passanten met eetpech, mooi gevonden.
Bewonder je stijl H2O
Dank voor de lieve reacties & hartjes.
Mooi stukje, H2O:
de titel, het “Weberweer”, de nostalgie, de geurherinnering.
ja, zo at ik ooit Creole Food, in New Orleans.