Hijgend rende hij over de gladde steel.
Zwiepte via de rand van een blad naar de volgende.
Herstelde zich na de val van het volgende blad naar een lager niveau.
Dit was geen falen maar een uitdaging.
De natuurlijke klimhaken van de plant gebruikte hij om zich letterlijk naar boven te werken.
Zijn wonder bevond zich daar.
Elke twijfelaar liet hij vertwijfeld achter. Want die hadden geen geloof gehad in het kleine zaadje.
Hij wel. Hij kende de kiemkracht van elk DNA pakketje van een plant.
En zeker van deze ‘faba’. Die de gave had bijzonder snel te groeien.
Ja, bijzonder snel!
Snel genoeg om bij ‘De Reus’ te komen.
Sjakie volgde vol goede moed het pad van de bonenstaak.
Het sprookje van een andere kant bekeken. Goed bedacht en geschreven.
Heel leuk. Prettig geschreven ook.
Beste Jessy,
Fijnzinnige variatie!
Gr. + hartje,
Chris
Leuk stukje, Jessy. Met plezier gelezen!