Hij kijkt naar Arie, zijn oudste zoon; iedereen prijst hem, hij heeft dit geregeld.
Arie was het resultaat van zijn pleziertjes. Al die pleziertjes hebben hem acht kinderen opgeleverd.
Met kerst had geen van allen hen uitgenodigd, want er kwamen vrienden. Nu hadden ze plichtmatig iets âleuksâ georganiseerd. Een âverassingâ die hij allang wist. Hij was wel oud, maar niet achterlijk.
Zijn stropdas knelt. Hij kijkt naar zijn stralende vrouw. âVijftig jaar getrouwd. Hoe is het mogelijk?â zegt ze al een week â zeg dat wel: âHoe is het mogelijkâŠ?â
âPa, ze komen eraan. Speciaal voor jullie: de fanfare!
Was hij maar wat zorgvuldiger met zijn âschuiftrompetâ omgegaan, dan kon hij nu lekker van een bolknak en een jonge klare genieten.
Beste Han, dankzij jou kan ik nu nooit meer onbevangen aan een schuiftrompet denken, zonder direct een associatie te maken. Bedankt! âș
@Ewald. Haha, graag gedaan. En bedankt.
Han
Het werpt in ieder geval een verrassend beeld op de fanfare
@Dana. Dank voor je reactie.
Wel zo plezierig ;). Grappig Han.
Dank je, Irma.
Groet,
Han
Niet grappig.