Het leek me schier onmogelijk. Doorleven nadat je ouders overleden zijn. De basis weg. Na drie jaar merk ik dat ik het toch kan. De rauwste randjes zijn er af, al schiet ik regelmatig vol als ik een oud stel zie lopen, elkaar stevig vasthoudend.
Het mooie is dat ik ze ook weer overal tegenkom. In de spullen die ik uit mijn ouderlijk huis heb meegenomen naar het mijne, of als ik bij mijn broers ineens hele bekende dingen zie staan.
Bij elke mooie zonsondergang gedenk ik mijn moeder, die er vast vanaf de andere kant van geniet. En elke morgen groet ik mijn vader, wanneer ik de kraan droogmaak met een lapje. Want zo deed hij het ook altijd.
Rituals…
De liefde herinnerd. Mooi. ?
Het zijn de mooie herinneringen die blijven, Lisette.
@Nele: inderdaad, ik waardeer ze tegenwoordig veel meer dan vroeger
@Mien: dank
@Marlies: en zo blijven ze ook levend
@Lisette. goed neergezet.
@Ineke, dank voor het compliment
Heel erg lief. Houden van zit in heel kleine dingen van onschatbare waarde. Mooi om de herinneringen daaraan te koesterenr!
@Simone, klopt helemaal
Mooie warme herinneringen juist in de kleine terugkerende dingen.Mooi!
@Marie: dank je, zo voelt het inderdaad
Vooral ook liefdevolle herinneringen.
@Levja: dat gevoel hebben mijn ouders ook het meest nagelaten, in hun liefdevolle relatie naar elkaar en hun kinderen.