Frits legt met een diepe zucht zijn kop neer op de rand van de bank.
Zwart als de nacht, een Bouvier des Flandres, trouw tot op het bot.
Hij volgt zijn bazin met liefdevolle ogen.
Hij voelt haar intense verdriet. Hij drukt zijn natte snoet tegen haar wang en snuffelt aan haar oor. Ze lacht, het kietelt, hij kwispelt met zijn fiere staart.
Frits weet van de nieuwe relatie van haar dochter, na acht jaar moest Frits afscheid nemen van de partner. Nu is er een man uit Ghana voor in de plaats gekomen.
Frits moet nog erg aan wennen aan de nieuwe situatie: “Hoe moet dat met iemand, die niet van de ‘couleur locale’ is” vraagt hij zich af.
Mooi in elkaar verweven.
dank je Levja
Dit is het! Goed!!!
dank je o_verschreef voor je enthousiasme!
Als honden konden spreken… Mooi.
Nele als je goed naar honden kijkt, denkt je ze te begrijpen.
denk natuurlijk. Ik kan het niet verbeteren!