âGa zitten. Zit!â âHet is toch geen gezicht, dat kanten jasje. Maar ja, dat moest van haar, anders vat hij kou. Sorry. Ze!‘ â het mannetje kijkt in de lucht.
âIk zal blij zijn als dat beest de moord steekt. Rothond. Maar ik heb mân vrouw beloofd goed voor haar te zorgenâŠ
Weet u wat het is, ik ben aan de verkeerde kant van de streep beland. En zeg niet dat het niet zo is, want ik kan meer jaren terugdenken dan dat ik voor de boeg heb; dat is gewoon zo. Ik ga nu klaverjassen. Niet leuk meer, want Hein verzaakt aldoor. Alzheimer, zeggen ze. Maar wat moet je? Je hebt nu eenmaal vier man nodig om te klaverjassen. Gegroet!â
Han, ik heb altijd meelij met aangeklede hondjes.
In de bovenste regel zou ik, voor de leesbaarheid, een komma tussen ‘haar’en ‘anders’ zetten. Verder een hartje.
Ewald, zeker, die komma geplaatst. Dank je!
Brrrr een kanten hesje, wat zal dat tochtig zijn voor dat arme hondje. Toch een hartje gescoord, al is het maar voor de beste bedoelingen en zo lief, dat je je ook nog opoffert om te gaan klaverjassen
Dana, dank je, maar klaverjassen…Ik?
Leuk stukje, Han!
Marlies, hartelijk dank!
Mooie overgang tussen jasje en (klaver)jassen
Levja, mijn dank is groot!
Schitterend stukje!
buitenboek, dank je hartelijk!