Soms, als ze loopt te grasduinen tussen haar vaders jacquet en de trouwjurk, verplaatst ze me net genoeg om me een glimp van de buitenwereld te gunnen. Ik hang in het verdomhoekje van de kast, maar ja, ik hang er tenminste nog.
Van de duizenden kraaltjes op mijn huid valt er bijgeval eentje met een nauwelijks hoorbare ‘tik’ op de vloer. De enkele keer dat de schoonmaker hier komt zuigen hoor ik ze met vaart door de stofzuigerslang schieten om vervolgens geruisloos op te gaan in huisstof. Het is mijn lot. Want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.
In het duister droom ik van de jaren ’30, toen haar grootmoeder me rondwalste op de dansvloeren van weleer.
Beste simonecarree, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie