Op haar zolder staat een duikelrek. In een koude februarinacht had ze het samen met haar man uit een speeltuin gestolen. Met plastic schepjes die voor hun doodgeboren kind waren gekocht haalden ze het duikelrek uit de grond. Daarna vermomden ze de plek tot molshopen, gemaakt door mollen met obesitas.
Haar man wist niet waar het duikelrek voor nodig was. Hij zette ook geen vraagtekens bij de diefstal. Zo was hij niet. Hij had gekkere dingen meegemaakt.
Sinds die nacht is ze aan het koppeltje duikelen. Minstens zes uur per dag, maar soms vierentwintig. Tijdens haar duizelingen is haar man verdwenen. Hij nam de hond mee. Ze gingen naar het strand. Ze was er ondersteboven van toen ze het hoorde.
Ik begrijp dit verhaaltje niet. Ze hebben het gestolen en dan halen ze het uit de grond??
Stil verdriet..
Hier schuilt meer achter …