De feestdagen zijn voorbij, het normale leven begint weer: het beoordelingsgesprek met de manager, een bloedhond.
‘Er zitten geen tralies voor de ramen, dus als je opstapt, is dat beslist geen uitbraak,’ zei hij verledenjaar…
En ik? Nerveus en veel te netjes. Maar nu doe ik het anders: de uitbraak uit mijn karakter.
Kom maar op, ik lust je rauw!
‘De afspraken die we hebben gemaakt…’
‘Schei maar uit, het is toch nooit goed of het deugt niet. Ik werk voor het bedrijf en niet om aan jouw verplichtingen te voldoen. Ik ga gelijk wel langs HRM.’
‘Doe dat, ze verwachten je. Hè hè, eindelijk heb je het door: mensen met ballen, die hebben we hier nodig. Je bent bevorderd.’
verrassend slot Han!
@José. Dingen komen soms (of vaak?) anders uit dan je denkt…
Han