Schrijf mee!
« »

Communicatie, Maatschappij, Mensen

Breekpunt

26 april 2016 | 120w | Nel Goudriaan | 8

Schichtig als een junk kijkt hij om zich heen als hij de medicijnkast opent. Vorige week vroeg een collega-arts hem, waarom hij de medicatie niet door de hoofdverpleegkundige liet klaarzetten. Zouden ze misschien iets vermoeden? Hij loopt maar het toilet en plaatst de spuit.

Het is een gecompliceerde operatie vandaag. Precisiewerk is vereist als het om een hersentumor gaat. Concentratie is van het hoogste belang. Hij weet dat de collega’s hem bewonderen om zijn kunde.
De morfine begint te werken: hij ontspant; er daalt een gevoel van rust op hem neer.

De patiënt wordt binnengebracht. Het team wacht gespannen op zijn aanwijzingen. Hij voelt dat de grond onder zijn voeten beweegt. “Gaat het, collega?” hoort hij nog voordat hij wegglijdt.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Nel Goudriaan of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

9 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »