Als die rotoorlog er niet was geweest, wie was hij dan geworden? Is dat de enige zin van de oorlog: dat hij is wie hij is, wat hij niet weet?
‘Niet terugdenken, alleen maar vooruit.’ Gezegd door mensen die nooit nadachten. Een hoofd dat te vol is door denken, kun je onmogelijk door niet te denken leegmaken. En hoe zit het dan met ‘achteruit horen’? Het snerpende klikken van soldatenlaarzen op de kasseien van het getto: hun getto. Eerst werd nummer 10 weggehaald, toen nummer 3. Onlogisch als die zinloze oorlog zelf. Een soldaat met een Chanoeka kandelaar onder zijn arm. Een trofee.
Nummers, ook op zijn arm. Onuitwisbaar. Nog steeds vraagt hij zich af waarom hij wel is teruggekomen.
Dat zullen velen zich hebben afgevraagd, Han.
Wat een verdrietig thema woord hebben we deze week. Maar wat verschijnen er mooie verhalen. Net als deze van jou, Han. Ook deze moest ik meerdere keren lezen. En de zin ‘Een hoofd dat te vol is door denken, kun je onmogelijk door niet te denken leegmaken.’ is zó waar.
Het geeft me de rillingen, Han. Prachtig geschreven.
@Alice. @Marlies. @Ewald. Leuk dat jullie het waarderen.
@Han: mooi, maar ik heb het een paar keer moeten herlezen om te begrijpen. Een ex-krijgsgevangene met PTTS?
@Nele. Dank je. Een Joodse man, nummers op zijn arm… Lijkt mij toch duidelijk iemand die in een kamp heeft gezeten.
Helaas zijn veel mensen letterlijk en figuurlijk gebrandmerkt voor het leven en het trieste is dat dit nog vele generaties na blijft werken. Goed neergezet, Han.
@Nyceway. Hartelijk dank! Zeker: letterlijk en figuurlijk.
@Han: ik bleef enige tijd hangen bij: ‘Een hoofd dat te vol is door denken, kun je onmogelijk door niet te denken leegmaken.’
Ja, het was mij meteen duidelijk dat het over een man ging die in een kamp had gezeten, maar het werd mij pas helemaal duidelijk dat het over een man ging die nog steeds leed onder het PTTS-syndroom door bovenstaande zin, die ik enige keren moest herlezen…
@Nele. Een beetje een cliché zin, wellicht ergens opgevangen… Hij zat in mijn hoofd, sommigen vinden het wellicht mooi en anderen weer niet. Ik wilde hem nog veranderen, misschien doe ik dat alsnog. In ieder geval schrijf ik altijd wat erin mijn hoofd opkomt.
Ja, werkt zo vaak zo lang door.
Broeder Maas,
Ook hier lees ik weer over de cijfers in de armen. Vorig jaar zag ik een documentaire over het chippen van mensen. Kun je je voorstellen dat ik dat erg eng vind?
@VmetdeVork. Heel eng! Onvoorstelbaar.