Schrijf mee!
« »

Column, Familie, Liefde, Maatschappij

Afscheid zonder woorden

26 april 2016 | 120w | Han Maas | 4

In de hal is een gebedsruimte. Mensen die er behoefte aan hebben, kunnen hier troost vinden en bidden voor hun geliefden.
En ik? Ik dring aan op euthanasie. Maar dat is hier als vloeken in de kerk. Lijden wordt afgedaan als ‘Gods wil’.
‘Nee, euthanasie is onbespreekbaar; we zijn een katholiek ziekenhuis,’ zegt de behandelend arts van mijn moeder. Zonder overleg geeft zij haar morfine en de volgende dagen nog meer. Mijn moeder is hierdoor niet meer aanspreekbaar, een afscheid zonder woorden. Sedatie zonder het te benoemen en te bespreken. Ik hoop dat ze mij hoort als ik zeg: ‘Bedankt voor alles, mam. Slaap maar lekker.’
Onze Lieve Vrouwe Gasthuis staat er op de gevel. God geschapen naar hun beeltenis…

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

8 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »