Het zweet parelde op zijn voorhoofd. Hij zuchtte nog eens diep. Alle draadjes had hij nu gecontroleerd. Wat een irritant exemplaar was dit. En dan die snerpende piep. Elke minuut verhevigde het geluid.
‘Knip.’
Het was de droge klik van zijn speciale zwarte tang. Gelukkig. Het geluid hield op. Maar wat gebeurde er nou? Godverdomme, wat een sadist was deze bommenmaker. De tijd liep ineens twee keer zo snel terug. Nog twee minuten, één minuut en 58 seconden, één minuut en 56 seconden …
Hij keek nog eens goed. De laatste stap was het knippen van de rode draad. Ja, dan had hij de ontsteking uitgeschakeld.
‘Knip.’
De klok stopte.
‘Uitstekend, je bent geslaagd. En hoe vond je hem? Mooi hè?’
@H2OWritez, de titel is goed gekozen. Het themawoord is goed verwerkt. Het stuk is goed geschreven.
“Klik” hoef niet tussen aanhalingstekens, want het gaat hier niet om een citaat. Om het te accentueren kun je het woord cursiveren, maar zoals het er staat, apart op een regel, is ook duidelijk wat het woord hier betekent.
Grappig hoe die twee vragen aan het eind van het stuk teruggrijpen op de gedachten van de examenkandidaat.
Dank je voor de vriendelijke woorden Ineke.
En bedankt voor de klik tip.
Doet mij denken aan De Bom van Henk Elsink met Bakema.
Toch, geinig!
met vriendelijke groet + hartje,
Chris
Het lijkt onschuldig te eindigen, als een spelletje; is ook een mooie spanningsopbouw
H2Owritez:”Ik vond het een knaller!”