Aan communicatiezweren kan men zich bezeren.
‘Hoe gaan we reageren?’, overlegden de twee heren.
Er zat niets anders op. Er was nog werk in de kerk.
De idioot moest eerst dood.
Nadien zouden zij affirmeren dat ze het tij niet konden keren, ze zouden het plechtig
constelleren en vervolgens post-mortem publiceren.
Een meisje met konijnentanden, koeienogen en een ganzenverstand schreef
verhalen en woonde in een boek.
Toevallig had ze het gesprek van de twee heren gehoord.
‘Dat mag niet,’ piepte ze gesmoord.
Ze ging naar het huis van de drie beren en vroeg hen om die mooie meneren een
lesje te leren.
Zij gaf hen een koord waarmee beide mannen werden vermoord.
De balans? Zij woog en kraakte in cadans.