Ze lag muisstil op bed, bang om elk geluidje te missen. Ze wist dat haar ouders beneden over haar praatten. De sfeer was beladen en de komende uren zouden een hel zijn. Opeens hoorde ze beneden de parketvloer kraken. Toen de zware voetstappen van haar vader die de trap opstormde naar haar kamer. Dit was de meest onontkoombare dreiging die ze kende. Toch nog plots stond hij in de deuropening met een wit vertrokken gezicht, zoals altijd als hij razend was. De uren daarna verliepen zoals ze vreesde: ze werd tot de grond toe afgebroken, zonder te begrijpen wat ze fout had gedaan. De ontreddering en de eenzaamheid die nacht waren groot. Ze lag in talloze stukjes rond het bed.
« Kasteelheer
Mama »
« Kasteelheer Mama »
Communicatie
Voetstappen op de trap
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Malkah of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
7 reacties
Reageren
« Kasteelheer Mama »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Bladwijzer)
Reacties
- Hekate: Treffend gedicht.
- Mien: Zolang ze maar hun stekels kunnen opsteken. ;)
- Mien: Die heeft ook wel eens koorts ja. ;)
- Hekate: Nooit geweten dat cactussen zo erg kunnen afzien. Leerzaam thema.
- Hekate: Van een zieke fantasie gesproken …
- Han Maas: @Hekate. Bedankt voor de inspiratie. Zo ontstaan verhaaltjes.
- Han Maas: @Hekate. Ja, eigenlijk heb ik wat meer woorden nodig.
- Hekate: Irritante betweter :P (gelukkig wel een betweter die gelijk heeft)
- Hekate: Indrukwekkend, een heel verhaal, een hele wereld in 120 woorden.
- Hekate: Leuk stukje. Toch kan ik me niet voorstellen dat het kind niet blijft doorvragen over wat voor ander haar er...
- Alice: En Mien natuurlijk ook!
- H2OWritez: Ja, lange reis, maar niet verveeld. Was echt supergaaf. Met drie Noorse exchange-students voor geloof ik 5...
- Han Maas: @Hekate. Haha, die is goed!
- Han Maas: @Hekate. Haha, het gaat niet over mij, hoor.
- Hekate: Ha, jij dacht in dezelfde richting als ik, al heb ik dat van die beschuldigingen gemist vrees ik. Dat was een...
Recent
- Kus de cactus
- Een mantelzorgster is een powervrouw
- Stekels
- Cactus in de schijnwerpers
- Cactusact
- Slappe cactussen leggen het loodje
- Last van mijn cactussenbillen
- De heer Vreeswijk neemt Hekate niets kwalijk
- Leegte
- Omgaan met omplakken tijdens een gesprek met een te aantrekkelijke dame
Triest
De dreiging is voelbaar. En inderdaad, zoals Levja schreef: triest
Ja triest. Mooie laatste zin.
Je voelt de angst!
Je voelt de angst in elk woord, alsof jij het zelf bent die ligt te wachten. Sterk geschreven!
Dank voor de mooie reacties!
Heftig! mooie laatste zin.