Schrijf mee!
« »

Liefde

Kasteelheer

5 april 2014 | 120w | Marianna | 7

Opeens stond ik oog in oog met hem in de kasteelzaal. De tijd bevroor en ik ook. Het leken uren, maar het duurde slechts enkele seconden. Zijn hoofd werd zo rood als een biet. Instinctief nam ik de benen en vond mijn beste vriendin buiten terug op het bordes.
Nog tien minuten. Dan werden we opgehaald voor de rondleiding. Ik ging naast haar zitten en haalde herinneringen op.
Hij was me niet vergeten. Dat was duidelijk! Waarom begroette hij me niet? Vorig jaar waren we toch als goede vrienden uit elkaar gegaan.
Snel aten we ieder nog een mandarijn. Ik stikte bijna in het laatste stukje toen hij me passeerde en weer negeerde met zijn jaloerse collega aan zijn arm.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Marianna of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

4 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »