Afgelopen donderdag had ik eindelijk weer eens zin om eruit te gaan. Eerder ging ik alleen het huis uit om boodschappen te doen of om even naar jouw woning te fietsen. Ik besloot naar de bibliotheek te lopen, lekker in de zon, twee boeken bij me die ik moest inleveren. Het ene was “Tranen der acacia’s” van Hermans. Daarin was jij laatst begonnen. Je had het jaren geleden gelezen en was er niet weg van. ‘Er gebeurt helemaal niets.’ Omdat Ãk het fantastisch vond, wilde je het herlezen: misschien waren destijds je gedachten elders, had je het niet begrepen?
Je was tot blz 20 gekomen. Ik zal nooit te weten komen of je het boek nu wel zou hebben gewaardeerd.
Het antwoord op die vraagvindt je wellicht inde Donkere Kamer van Damocles.
Er blijven altijd vragen open …
Dat is zo, Levja.
@C.P.Vincentius: wat bedoel je hiermee?
Beste Marlies Vaz Nunes,
De slotzin van je stukje luidt: “Je was tot blz 20 gekomen. Ik zal nooit te weten komen of je het boek nu wel zou hebben gewaardeerd.”
Dat betekent dat het met die vraag eindigt. Je hebt
als title een boek van WF Hermans genomen. De donkere kamer van Damokles is een andere roman van WF Herman. de titel van dat boek verwijst o.m. naar de doka (donkere kamer) waar foto’s ontwikkeld worden. Mijn suggestie was dat daar ook de vraag die open bleef ontwikkeld (dwz beantwoord) zou kunnen worden.
Vandaar
Chris
O, op die manier! Ik moest daar wel even over nadenken, hoor, maar ik snap hem nu. Leuk!