Schrijf mee!
« »

Liefde

Knuffies

15 augustus 2014 | 120w | Marlies Vaz Nunes | 8

Toen ik je net lang genoeg kende om enigszins op de hoogte te zijn van je smaak, gaf ik je twee eierdopjes cadeau, met gekke-bekken-trekkende gezichtjes erop. Je vond ze geweldig en behandelde ze als levende wezentjes.
Je noemde ze niet eierdopjes, maar ‘Knuffies’. (“Zet jij de Knuffies even op tafel?”)
Ze werden niet afgewassen, maar ‘gingen in bad’.
En de door mij gebreide eierwarmers waren ‘mutsjes’, die ze ’s winters op moesten – ze stonden in de vensterbank in jouw keuken – ‘om het niet koud te krijgen’.
Wat lachten we erom!

Vanmiddag was ik even in jouw woning, waar ik ze zag staan. Ik heb ze meegenomen. Hun mutsjes hoeven ze nu niet op; het is warm genoeg in huis.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Marlies Vaz Nunes of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

2 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »