Vroeger had ik groot respect voor opa. Hij was huisarts en schreef recepten uit met een echte, groen met zwarte Pelikaanvulpen. Met een zwarte dop en een gouden klip. Ik zag die pen als statussymbool. Dat wilde ik ook. Van mijn eerste salaris kocht ik een Pelikaanvulpen met een 18 karaats gouden punt. Volgens mij moet ik hem dan toch al 40 jaar hebben.
Mijn pen doet het niet meer, opa is dood en mijn trots is gekrenkt. Zou hij het nu al niet meer doen? Die dure klasse-pen? Ik laat hem schoonmaken en eventueel repareren. Als ik hem ga ophalen, schrik ik van de hoge kosten. Dit was duurder dan dat hij ooit kostte. Dat geeft toch geen pas?
Mooi, de symbolische waarde van de pen.
Ik vind de laatste zin wat gezocht.
Ach, wat jammer nou. ik vond het juist mooi aansluiten, een lekker ouderwetse uitdrukking bij een ouderwets gereedschap om te schrijven…
Ach het is maar de mening van een lezertje, laat dat je niet ontmoedigen! Vind het verder erg mooi.