Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Dronken

27 maart 2014 | 120w | Benny Bielen | 11

De wereld werd van langsom waziger. De randen van zijn gezichtsveld krompen steeds meer in elkaar, mensen kwamen en verdwenen als misvormde composities van een tweederangs regisseur. Hij ving flarden van hun gesprekken op, halve zinnen. In zijn dronken overmoed wilde hij meepraten, maar de zinnen die hij in zijn hoofd vormde, raakten kant noch wal. De woorden vielen als spelende kinderen uit zijn mond, holderdebolder over mekaar als tolden ze van een kronkelende glijbaan, om op de grond uiteen te spatten in een wirwar van dooreengehaspelde onzin. Gelukkig besteedde niemand aandacht aan hem: hij was de zoveelste in de rij die hun toevlucht zochten in de drank. Hij krabbelde op een beduimeld papiertje zijn diagnose: dronken, weeral, waarom toch?

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Benny Bielen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

8 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »