Het is weer zover. Met vijf dochters zijn er altijd wel twee die elkaar in de haren vliegen. Ik ga op het geluid af. Tot mijn verbazing is de jongste dit keer betrokken. Dat gebeurt zelden.
Omdat haar zus negen jaar ouder en vele kiloās zwaarder is, kom ik gauw tussenbeide.
‘Wat is er aan de hand?’ vraag ik Naomi, die bovenop haar zusje zit.
‘Dat kleine kreng heeft mijn dagboek te pakken!’ gilt ze. ‘Ik heb iedereen gewaarschuwd dat daar de doodstraf op staat.’
Inderdaad, ik herinner me dat ze die regel heeft uitgesproken. Ik vond hem wat zwaar.
‘Lieverd,’ sus ik terwijl ik eerst Naomi en dan Lise overeind help. ‘Je weet dat Lise nog niet kan lezen.’
@Inge, grappig verhaaltje, leuk einde.
Leuke invulling!
Dankjewel Desiree & Irma!
Mooi. Leuk einde. Ook mooi: het gebruik van “sus”.
Dank je Lousjekoesje! Ook voor het twitteren.
Leuk dat je dat opmerkt, sus