Stofduivels wervelen als derwisjen tussen de duinen, bestemming onbekend. Geconcentreerd luistert hij naar de verschroeiende wind. Hij hoort een insect voorbij trippelen en de raspende schubben van een sidewinder, zich haastend om zijn buik niet te verbranden. Zacht ruisend verschuift zand onder zijn sandalen, als hij richting het kamp sluipt.
De wet beschermt de clan. Voedsel en water zijn alleen voor gezonde mensen. Blind was hij achtergelaten om te sterven, maar hij had overleefd. De woestijn had hem onderwezen en laten voelen en horen hoe te overleven in deze hel. Langzaam was hij getransformeerd in een efficiënte gewetenloze jager. Vannacht gaat hij terug naar zijn voormalige clan, niet uit wraak, maar de woestijnwet is nou eenmaal, jagen of gejaagd worden.
Ideetje voor een langer verhaal verpakt in 120w. Wellicht kom ik er ooit al mijn ideeën op te schrijven in hopelijk meer dan 120w
Tell me more ♥
@GJ Goed verhaal. De tweede zin vind ik erg lang, je lijkt daar erg veel te willen zeggen, maar erg duidelijk is die zin niet.
Beschermd is daar tegenwoordige tijd.
Als je van gisteren heet is alles toch verleden tijd? Ha ha
@Ineke & @Jelstein thx
@Ineke zinnen en taalfout zijn aangepast, maar voor één keer “haat” ik het woekeren met woorden om op 120W uit te komen
@GJ Ja, het blijft een kunst!