Pats…
Gerinkel van scherven…
‘Kut!’ klinkt het.
Stilte.
Als ik de woonkamer binnenstorm, staat Klaartje, de poetsdoek nog in haar hand, naar de ravage op de vloer te staren.
‘Het is die stomme vagina van tante Sybille,’ moppert ze. ‘Had je die niet met een wat steviger haak op kunnen hangen?’
Die vraag negeer ik.
‘Als tante Sybille zondag komt, kun je het maar beter geen vagina noemen,’ zeg ik. ‘Voor haar is het een doorgang naar een andere wereld die je een blik gunt in de vrouwelijke psyche.’
‘Dat zal wel,’ reageert Klaartje, ‘maar weet jij nog wat onder of boven was?’
Zwijgend schud ik mijn hoofd. Nu heeft ze mij tuk.
‘Dat is dan goed kut,’ zegt Klaartje.
@Hay Haha!
@hay was het de mannelijke tegenhanger geweest dan had het probleem er niet geweest. :p
@Jelstein
Weet je dat wel heel zeker?
Dat een vagina voor zoveel ellende kan zorgen, dat is de reden waarom ik dat soort buitenechtelijke dingen niet aan mijn muur wens te hangen
@Hay; Verrassend. Grappig. Spits.
@Desiree
Dank je! De volgende keer zoek ik het weer eens in de fantasy, denk ik, tenzij ik natuurlijk net als nu een ‘gewoon’ idee krijg.