Met ‘gelovigen’ in huis was overslaan geen optie, ook al was oma erg ziek. Ze had vast en zeker niet geweten welke dag het was, was mijn eerste gedachte toen het bericht van haar overlijden ons bereikte. Zij zou immers de laatste zijn die haar kleinkinderen het Sinterklaasfeest wilde ontzeggen.
De presentjes werden uiteindelijk toch maar uitgepakt en ondanks ons grote verdriet genoten we van de blije snoetjes om ons heen.
Maar na afloop miste ik mijn dochtertje. Ik vond haar, achter een keukenstoel. Ze snikte hartverscheurend. Was ze niet blij met haar cadeautjes?
Dicht tegen me aan kwam het er hortend en stotend uit: Ze was gemeen, had de hele tijd niet meer aan oma gedacht.
Ik huilde mee.
« Och gut(s)
Houvast »
« Och gut(s) Houvast »
Communicatie, Cultuur, Familie, Liefde, Mensen
Oma's sterfdag
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Conny Hoogendoorn of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Och gut(s) Houvast »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Gesticht)
Reacties
- Levja: @José, zo mooi weer je samenvatting.
- Han Maas: @José. Beide schrijfwijzen zijn correct. Dank je voor je reactie(s).
- Ewald Hagedorn: @José. Je slaat de spijker op zijn kop. Dit stukje is geschreven naar aanleiding van een uitzending...
- José van Rosmalen: En dan willen ze nog die TAN-codes afschaffen ook, dat is het ergste leed dat Humberto treft!
- José van Rosmalen: De hoofdpersoon, geschoold in etnisch profileren, goed neergezet.
- José van Rosmalen: zusterschap is meesterschap
- José van Rosmalen: Lees het als aanklacht tegen ideeen Klaas Dijkhoff, maar vind dan de slotzin niet zo sterk.
- José van Rosmalen: Meneer Vreeswijk als taalpurist, overigens de naam Tom Poes bedacht Marten Toonder in oorlogstijd...
- José van Rosmalen: Tja, hij kan nog overwegen om niet te gaan, maar hij weet dat zijn moeder dat niet leuk zou vinden
- José van Rosmalen: Mooi Mara, ode aan Moeder Aarde. Geen vaderlandsliefde maar universele liefde
- José van Rosmalen: mooie terugblik op jareh zeventig, lijken nu een beetje kneuterig, maar toen vonden we dat niet.
- José van Rosmalen: met hart en hoofd!
- José van Rosmalen: Het wordt het wel een onleefbare wereld als Simpelmans zijn zin zou krijgen.
- José van Rosmalen: @Ewald en @Nele, dank voor jullie reacties
- Han Maas: @Nele. Een aardig stukje.
Recent
- De geniale versimpeling
- Wie zonder zonde is…..
- Haaien tegen asielzoekers
- Vaderland ingelijst
- wie evenaar(d)(t) haar?
- Een leuke anekdote
- De heer Vreeswijk kijkt niet naar voetbal
- Wereldvluchtelingendag
- Spanje mijn vaderland
- Vaderland, moedertaal en broederliefde
Mooi beschreven!
In de middelste zin zou ik wel van ‘pakjes’ liever ‘cadeautjes’ maken om twee keer hetzelfde woord in één zin te voorkomen.
Dank je, Hay.
Wat lief, ontroerend ook…
Presentjes is inderdaad beter, want tegen het einde gebruik je cadeautjes al. Goed opgelost.
@Conny een mooie anekdote, ontroerend.
Mooi.