Met ‘gelovigen’ in huis was overslaan geen optie, ook al was oma erg ziek. Ze had vast en zeker niet geweten welke dag het was, was mijn eerste gedachte toen het bericht van haar overlijden ons bereikte. Zij zou immers de laatste zijn die haar kleinkinderen het Sinterklaasfeest wilde ontzeggen.
De presentjes werden uiteindelijk toch maar uitgepakt en ondanks ons grote verdriet genoten we van de blije snoetjes om ons heen.
Maar na afloop miste ik mijn dochtertje. Ik vond haar, achter een keukenstoel. Ze snikte hartverscheurend. Was ze niet blij met haar cadeautjes?
Dicht tegen me aan kwam het er hortend en stotend uit: Ze was gemeen, had de hele tijd niet meer aan oma gedacht.
Ik huilde mee.
« Och gut(s)
Houvast »
« Och gut(s) Houvast »
Communicatie, Cultuur, Familie, Liefde, Mensen
Oma's sterfdag
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Conny Hoogendoorn of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
6 reacties
Reageren
« Och gut(s) Houvast »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Hoektand)
Recent
- Het hoogste lied zingen
- Louis van Madrigaal
- Wat een vertoning!
- Eerlijk duurt het langst
- Adrianus Marinus Kloot
- Wie wat bewaart
- Tijdens de lunch
- Carnaval
- Theo, Tijl en muziek
- Nieuwe tijd
Mooi beschreven!
In de middelste zin zou ik wel van ‘pakjes’ liever ‘cadeautjes’ maken om twee keer hetzelfde woord in één zin te voorkomen.
Dank je, Hay.
Wat lief, ontroerend ook…
Presentjes is inderdaad beter, want tegen het einde gebruik je cadeautjes al. Goed opgelost.
@Conny een mooie anekdote, ontroerend.
Mooi.